Καρλ φον Πιλότυ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Καρλ φον Πιλότυ (Karl Theodor von Piloty: Μόναχο, 1 Οκτωβρίου 1826 – Μόναχο, 21 Ιουλίου 1886) ήταν γερμανός ζωγράφος κοντά στον οποίο μαθήτευσαν μερικοί από τους σπουδαιότερους έλληνες ζωγράφους του 19ου αι.
Ο πατέρας του Πιλότυ, Φερδινάνδος, ήταν διακεκριμένος λιθογράφος. Το 1840 ο Καρλ έγινε δεκτός στην Ακαδημία του Μονάχου για να σπουδάσει ζωγραφική με δασκάλους τον Schorn και τον Schnorr. Με το τέλος των σπουδών του, ταξίδεψε για ένα σύντομο διάστημα στο Βέλγιο, την Γαλλία και την Αγγλία. Επέστρεψε στο Μόναχο και άρχισε να ζωγραφίζει ιστορικά θέματα με επικό και εθνικιστικό χαρακτήρα. Το 1854 παρουσίασε τον πίνακα Η άνοδος του βασιλιά Μαξιμιλιανού Α΄ στην Καθολική Συμμαχία και το επόμενο έτος (1855) παρουσίασε τον πίνακα Ο Σένι εμπρός στο πτώμα του Βαλλενστάιν, έργο που του εξασφάλισε την έδρα ζωγραφικής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου.
Συνέχισε να ζωγραφίζει ιστορικά θέματα από την αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα και τα νεότερα χρόνια. Πέθανε το 1886 αφήνοντας ημιτελές τον Θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος του γερμανικού ρεαλισμού (ή γερμανικού ακαδημαϊσμού) του 19ου αι. Μεταξύ των μαθητών συγκαταλέγονται και μερικοί πολύ γνωστοί έλληνες ζωγράφοι όπως ο Νικηφόρος Λύτρας, ο Νικόλαος Γύζης και ο Κωνσταντίνος Βολανάκης.
