Καταναγκαστικά έργα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα καταναγκαστικά έργα αποτελούσαν ποινή που ίσχυε άλλοτε. Σύμφωνα με αυτή τη ποινή οι καταδικαζόμενοι σε εγκληματικές ποινές υποβάλλονταν σιδηροδέσμιοι σε βαρύτατα έργα (εργασία), εκτός του δεσμωτηρίου όπως σε λατομεία, ορυχεία, ως κατώτερα πληρώματα σε ιστιοφόρα (γαλέρες) κλπ.
Ο όρος αυτός εισήχθηκε στην ελληνική νομική επιστήμη εκ του γαλλικού όρου "travaux forcés" που αντιστοιχούσε στη παλαιότερη ελληνική ποινή "δεσμά δια βίου" (επίσης εκ των γαλλικών όρων "travaux forcés à perpetuité" και πρόσκαιρα δεσμά "travaux forcés à temps"). Σημειώνεται πάντως πως, αν και η ποινή αυτή αναφέρονταν ως ποινή στο παλαιότερο ποινικό νόμο, προ της ισχύος δηλαδή του από 1 Ιανουαρίου 1951 Ποινικού Κώδικα, ουδέποτε εφαρμόσθηκε όπως περιγράφονταν.
Προς την ποινή αυτή εξομοιώνεται σήμερα η στέρηση της ελευθερίας ποινή της ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης, που μη λαμβάνοντας μορφή καταναγκαστικών έργων, εκτελείται σε ειδικά σωφρονιστικά καταστήματα αποκλειστικά γι΄ αυτή προοριζόμενα.
