Λωρραίνη
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Λωρραίνη (γαλλικά Lorraine και γερμανικά Lothringen) είναι διοικητική περιφέρεια της ανατολικής Γαλλίας με πληθυσμό 2.310.376 (2000) και έκταση 23.547 τ. χλμ., ενώ πρωτεύουσά της είναι η Μετς. Συνορεύει με το Λουξεμβούργο και το Βέλγιο στα Βόρεια, με τη Γερμανία στα Βορειοανατολικά.
Τη διαρρέουν οι πλωτοί ποταμοί Μόσα και Μοζέλας. Είναι η πιο δασώδης περιοχή της Γαλλίας και έχει ανεπτυγμένη κτηνοτροφία και γεωργία. Επίσης διαθέτει πλούσια σιδηρομεταλλεύματα, που με τη σειρά τους έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη χαλυβουργικής και μεταλλουργικής βιομηχανίας.
Κυριότερες πόλεις είναι η Μετς, το Νανσί, (με 713.779 κατοίκους), το Μπαρ-λε-Ντικ, και το Βερντέν, θέατρο σκληρών μαχών στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου.
[Επεξεργασία] Ιστορία
Η Λωρραίνη αποτέλεσε πεδίο συγκρούσεων μεταξύ Γάλλων και Γερμανών για την κατοχή της ήδη από τον 9ο αιώνα, μετά το θάνατο του Λωθάριου του Β' το 869. Το 900 μετετράπη σε δουκάτο υπό την ηγεμονία του Λουδοβίκου Δ’ του Παίδα και το 925 αποτέλεσε τμήμα της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, υπό την κυριαρχία της οποίας θα έμενε μέχρι το 1542, οπότε ο Κάρολος ο Ε' αναγνώρισε την ανεξαρτησία του -τότε- δουκάτου της Λωρραίνης-Μπαρ. Όντας στη συνέχεια υπό Γαλλική διακυβέρνηση, έμεινε για λίγο χρονικό διάστημα σχετικά ανεξάρτητη, υπό τον δούκα Λεοπόλδο του Βοντμόν (1697-1729).
Κατόπιν (1736) παραχωρήθηκε στον Στανισλάβ Λετσίνκσι, διάδοχο του θρόνου της Πολωνίας, για να επιστραφεί στη Γαλλία τρίάντα χρόνια αργότερα. Μετά την πτώση του Ναπολέοντα η περιοχή πέρασε στην δικαιοδοσία της Πρωσίας και το 1871, μετά την ήττα της Γαλλίας στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο συνενώθηκε με την Αλσατία αποτελώντας τo κρατίδιο της Αλσατίας-Λωρραίνης, που διοικούνταν, αντίθετα με τα άλλα Γερμανικά κρατίδια που διέθεταν κοινοβούλιο, από διορισμένο κυβερνήτη. Το 1911 της παραχωρήθηκε ένα σχετικό καθεστώς αυτονομίας.
Το κρατίδιο κήρυξε την ανεξαρτησία του λίγο μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, για να κατακτηθεί όμως λίγες μέρες αργότερα από τους Γάλλους. Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου πέρασε ξανά υπό Γερμανική κυριαρχία το 1940, για να απελευθερωθεί τελικά από τον Αμερικανικό Στρατό το 1944, οπότε και έγινε οριστικά μέρος της Γαλλίας. Οι μάχες για την απελευθέρωσή της ήταν πολύ σφοδρές (καθώς η Λωρραίνη αποτελούσε πέρασμα για τη Γερμανική ενδοχώρα) κι έτσι στη Λωρραίνη βρίσκεται σήμερα το μεγαλύτερο Αμερικανικό στρατιωτικό νεκροταφείο της Γαλλίας.
