Μήτις (μυθολογία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Μήτις ήταν κόρη του Ωκεανού και της Τιθύας και πρώτη σύζυγος του Δία. Η Μήτιδα ήταν η προσωποποιήση για τους αρχαίους όχι απλά της σοφίας κια της φρόνησης αλλά του είδους της πονηριάς και της επαγρύπνησης που εκπροσωπεί από τους ανθρώπους ο Οδυσσέας και από τα ζώα η Αλεπού.
Η Μήτις είναι αυτή που για να βοηθήσει το Δία προσφέρι στον Κρόνο το εμετικό φάρμακο που θα τον εξαναγκάσει να ξεράσει τα παιδιά του που είχε καταπιεί. Μετά την νίκη του στην Τιτανομαχία ο Δίας αρχίζει την βασιλεία του με το γάμο του με τη Μήτιδα που του προσφέρει μια πολύτιμη συμμαχία.
Όμως η Γη και ο Ουρανός αποκαλύπτουν με χρησμό ότι το παιδί που θα γεννήσει η Μήτιδα θα είναι πανίσχυρο και θα του κλέψει το θρόνο. Ο Δίας αποφασίζει να καταπιεί τη κυοφορούσα σύζυγο του και να γεννήσει ο ίδιος το παιδί του. Με αυτή τη πράξη συμβολίζεται η ενσωμάτωση από τον ίδιο τον Δία όλων των χαρακτηριστικών της Μήτιδος. Έτσι ο Δίας γίνεται ο ίδιος ενσάρκωση της σοφίας και της επαγρύπνησης.
Το παιδί της Μήτιδος, η Αθηνά επίσης θεά της σοφίας γεννήθηκε πάνοπλο και τρομερό από το κεφάλι του Δία με τη βοήθεια μιας τσεκουριάς του Ηφαίστου.
[Επεξεργασία] Χαρακτηριστικά της Μήτιδας
Εν αντιθέσει με τη Θέμιδα τη δεύτερη σύζυγο του Δία, η Μήτις αντιπροσωπεύει μια πιο πρωτογονη εποχή, όπου ο αδύνατος για να γλιτώσει από τον δυνατότερο πρέπει να χρησιμοποιήσει την πονηριά του. Η επαγρύπνηση αλλά και η αλλάγή των μορφών άλλωστε είναι χαρακτηριστικό πολλών θαλάσσιων θεοτήτων, όπως ο Πρωτέας και η Θέτιδα. Η Μήτις δεν ήταν καθαυτό θαλάσσια θεότητα αλλά όμως ήταν κόρη δύο μυθολογικών θαλασσών. Και δεν είναι τυχαίο αφού το θαλάσσιο περιβάλλον είναι γεμάτο οργανισμούς που συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο.
