Παραβολή (θεολογία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στη Θεολογία η παραβολή δεν είναι τίποτε άλλο από μια ανεπτυγμένη παροιμία, που αποτελεί αφήγηση "πλαστών" γεγονότων που όμως είναι δυνατόν να συμβούν.
Συνεπώς η παραβολή δεν συγγενεύει ούτε προς τον μύθο, όπου μπορεί να περιγράφονται απίθανα γεγονότα, ούτε με την αλληγορία της οποίας τα πρόσωπα και πράγματα είναι ιδεατά.
Πρότυπα παραβολικής διδασκαλίας αποτελούν οι παραβολές του Ιησού Χριστού που αναφέρονται στη Καινή Διαθήκη με τις οποίες προκαλούσε την προσοχή και το ενδιαφέρον των ακροατών του και τους εισήγε με φυσικές και ζωηρές εικόνες στη κατανόηση των υπερκόσμιων αληθειών και μυστηρίων της βασιλείας Του. Κατά τους ειδικούς οι παραβολές που αναφέρονται στα ιερά ευαγγέλια είναι 74 συναριθμουμένων και των μεταφορών. Μερικές εξ αυτών αναφέρονται και από δύο ή τρεις ευαγγελιστές. Ο ίδιος ο Ευαγγελιστής Ιωάννης τις αποκαλεί "παροιμίες".
