Πολιτικός Μηχανικός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή η σελίδα είναι υποψήφια για μεταφορά στο Βικιλεξικό.
Το άρθρο αυτό φαίνεται να είναι λήμμα λεξικού και όχι εγκυκλοπαιδικό άρθρο. Η Βικιπαίδεια δεν είναι λεξικό, αλλά το Βικιλεξικό είναι. Επιβεβαιώστε ότι είναι κατάλληλο για εκεί και μεταφέρετέ το. Αν το άρθρο μπορεί να υποστεί επέκταση ώστε να είναι κάτι παραπάνω από λήμμα λεξικού, κάντε το και αφαιρέστε αυτή την ένδειξη.
Ο όρος "Πολιτικός Μηχανικός" εισήχθη μετά τους πολέμους του Ναπολέοντα. Μέχρι τότε υπήρχαν μόνο οι μηχανικοί από το σώμα του μηχανικού του στρατού. Το σώμα αυτό υπήρξε εξαιρετικά δραστήριο και επιτυχές και γιαυτό αποφασίστηκε να μεταφερθεί η τεχνογνωσία και εμπειρία του στους κλασικούς ακαδημαϊκούς κύκλους. Οι μηχανικοί που αποφοιτούσαν από τα κανονικά μη στρατιωτικά πανεπιστήμια ονομάστηκαν "πολιτικοί" μηχανικοί για να διακρίνονται από τους μηχανικούς του στρατού.
Ο πολιτικός μηχανικός ασχολείται με τη μελέτη και κατασκευή έργων, στατικής ως επί το πλείστον λειτουργίας, που ως στόχο έχουν τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων και των κοινωνιών.
Το φάσμα που καλύπτει η επιστήμη του πολιτικού μηχανικού είναι τεράστιο, η κατασκευή ενός απλού κτηρίου μέχρι την μελέτη της στατικότητας μιας τεράστιας γέφυρας. Η επιστήμη του πολιτικού μηχανικού διαφέρει ριζικά με αυτή του αρχιτέκτονα, αν και πολλοί συσχετίζουν αυτές τις δυο επιστήμες. Σαν επιστήμη χωρίζεται σε διάφορες κατηγορίες, όπως η εδαφομηχανική, η στατική, η υδραυλική,κ.α. Η μηχανική αν και είναι αρχαία επιστήμη μόλις τα τελευταία 150 χρόνια αναπτύχθηκε αρκετά και σε αυτό συνέβαλαν κάποιοι μεγάλοι επιστήμονες όπως ο Κάρολος Τερζάκι που θεωρείται ο πατέρας της εδαφομηχανικής, ο Θωμάς Τέλφορντ Βρετανός πολιτικός μηχανικός του 18ου αιώνα, θεμελιωτής της στατικής των στερεών μαζών, και διάφοροι άλλοι.
