Συζυγία (αστρονομία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην Αστρονομία, συζυγία είναι η κατά προσέγγιση ευθυγράμμιση δύο ή περισσοτέρων ουράνιων σωμάτων όταν παρατηρούνται από ορισμένη θέση (συνήθως από τη Γη), δηλαδή όταν ο παρατηρητής και τα δύο ουράνια σώματα (3 «σημεία») βρίσκονται προσεγγιστικά πάνω στην ίδια ευθεία γραμμή. Από τα αρχαία χρόνια οι συζυγίες πλανητών μεταξύ τους ή με αστέρια, είχαν ιδιαίτερη θέση και στην Αστρονομία, αλλά και στην Αστρολογία. Λέγεται επίσης ότι το άστρο των Χριστουγέννων (Άστρο της Βηθλεέμ), που οδήγησε τους τρεις Μάγους στη φάτνη, ήταν μια συζυγία των πλανητών Δία και Κρόνου, που σύμφωνα με τον Κέπλερ έλαβε χώρα το έτος 7 π.Χ..

Ειδικότερα, ο όρος εφαρμόζεται όταν ο Ήλιος, η Γη και ένα τρίτο ή περισσότερα σώματα του Ηλιακού Συστήματος βρίσκονται σχεδόν στην ίδια ευθεία. Παρατηρούμενα από τη Γη, ο Ήλιος και το τρίτο σώμα έχουν τη στιγμή της συζυγίας το ίδιο ή παραπληρωματικό (διαφορά 180°) εκλειπτικό μήκος (ή κατά άλλη σημασία ορθή αναφορά), ενώ το εκλειπτικό τους πλάτος ή η απόκλισή τους μπορεί να διαφέρουν, καμιά φορά και αρκετές μοίρες (όταν η τροχιά του τρίτου σώματος έχει μεγάλη κλίση ως προς την εκλειπτική). Με αυτή την ειδικότερη έννοια, υπάρχουν δύο είδη συζυγίας: η σύνοδος και η αντίθεση.