Συναυλία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εκτέλεση μπροστά σε ακροατήριο ενόργανης ή φωνητικής μουσικής ή και τα δύο μαζί, με ορισμένο πρόγραμμα. Όταν πρόκειται για συναυλία ενός μόνο σολίστ, λέγεται Ρεσιτάλ.
Στην αρχαιότητα η συναυλία σήμαινε το τραγούδι με συνοδεία αυλού ή άλλου οργάνου (κιθάρα, λύρα κ.ά.), ή συνδυασμό ορισμένων οργάνων. Μεταφορικά σήμαινε θρήνο πολλών ατόμων μαζί ή κοινό πένθος. Επίσης σήμαινε τη συζυγική συμβίωση.
Οι μουσικές συγκεντρώσεις στα παλιά χρόνια γίνονταν μόνο στις εκκλησίες όπου το κοινό παρακολουθούσε δωρεάν την εκτέλεση ορισμένων συνθέσεων. Συναυλίες δίνονταν και στις αυλές των βασιλιάδων και των πριγκίπων μπροστά σε ορισμένο κοινό. Από την Αναγέννηση όμως κυρίως, δημιουργήθηκαν οι διάφορες "Ακαδημίες" για μουσική - ιδιαίτερα στην Ιταλία - όχι με την έννοια του σχολείου αλλά του μουσικού σωματείου, που τα μέλη του παρακολουθούσαν την εκτέλεση διάφορων μουσικών έργων. Τέτοιες Ακαδημίες υπήρχαν στο Παρίσι (1570), στο Λονδίνο ("Ακαδημία παλιάς μουσικής" 1710-1792). Παράλληλα με τις Ακαδημίες υπήρχαν και μουσικές ιδιωτικές λέσχες. Η πρώτη δημόσια συναυλία με εισιτήριο - σύμφωνα με τους ιστορικούς της μουσικής - δόθηκε στο Λονδίνο το 1672 στο σπίτι του βιολιστή και συνθέτη Τζον Μπάνιστερ όπου είχε συγκεντρώσει ένα μικρό συγκρότημα εκτελεστών. Η τιμή του εισιτήριου ήταν ένα σελίνι και "ό,τι άλλο είχαν ευχαρίστηση".
Στο Παρίσι το 1725 ιδρύθηκε από τον Φιλιντόρ το "Concert Spirituel" στην αίθουσα των Ελβετών στον "Κεραμεικό" και περιλάμβανε μουσικές εκτελέσεις από ορχήστρα, χορωδία και σολίστ. Στη Γερμανία, Ελβετία, Σουηδία, υπήρχαν τα "Collegia musica", ιδιωτικές μουσικές λέσχες με πληρωμή. Αυτά τα ιδρύματα αποτέλεσαν το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις ιδιωτικές με τις δημόσιες συναυλίες.
Από το τέλος του 18ου αιώνα αρχίζει η συστηματική οργάνωση συναυλιών από περιοδεύοντες δεξιοτέχνες στα μεγαλύτερα μουσικά κέντρα του κόσμου. Την ίδια αυτή εποχή ιδρύθηκαν και οι "όμιλοι τραγουδιού" ή "όμιλοι χορωδίας" που οργάνωναν δημόσιες συναυλίες.
Μετά την επιτυχία που σημείωσε στη Γαλλία το Concert Spirituel του Φιλιντόρ ακολούθησε η ίδρυση πολλών εταιρειών συναυλιών σε όλο τον κόσμο όπως η εταιρεία "Τονκίνστλερ" της Βιέννης (1772), "Γκεβαντχάους" της Λειψίας (1781), Βασιλική Φιλαρμονική Εταιρεία του Λονδίνου (1813), Κονσέρ Κολόν των Παρισίων (1874), Εταιρεία συναυλιών του Ωδείου Παρισίων (1828), Εταιρεία νέων συναυλιών (Λαμουρέ) (1880) κ.ά.
Οι συναυλίες, ανάλογα με τη μουσική που εκτελείται διακρίνονται σε συμφωνικές (δηλ. συναυλίες ορχήστρας), σε θρησκευτικές (που κυρίως παίρνουν μέρος σε ναούς), μουσικές δωματίου (τρίο, κουαρτέτο κλπ.), στρατιωτικές (μπάντα), λαϊκές, ελαφράς μουσικής κ.ά.
Η αρχική έκδοση του άρθρου αυτού βασίστηκε σε αντίστοιχο άρθρο της Live-Pedia.gr δημοσιευμένο με την GFDL. (ιστορικό)
