Τζέιμς Γκαλάνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

O Τζέιμς Γκαλάνος (αγγλ.James Galanos) (Φιλαδέλφεια 1925- ) είναι από τους σημαντικότερους σχεδιαστές μόδας. Θεωρείται ο Άρχοντας του prêt-a-porter (ετοιμοφόρετο ένδυμα). Για αυτόν μόδα είναι οτιδήποτε κάνει την γυναίκα να φαίνεται όμορφη και για σαράντα τέσσερα χρόνια αφοσιώθηκε στο να κατασκευάζει [ένδυμα|ρούχα]] για αυτό το σκοπό. Έγινε γνωστός για τη δεξιοτεχνία του στην κοπή μοντέλων, που έραβε με ευρωπαϊκά υφάσματα από σιφόν, μετάξι, βελούδο, στόφες, χειροποίητα σταμπωτά μεταξωτά και δαντέλες. Χαρακτηριστικες είναι οι χειροποίητες δημιουργίες του με κεντημένες χάντρες, οι μακριές αέρινες τουαλέτες του, τα ταγιέρ του καθώς επίσης και για τα μάλλινα βραδινά φορέματά του. Είναι γνωστός για τα μαύρα κρεπ φορέματά του. Πιστές διάσημες πελάτισσές του ήταν οι Diana Ross, Rosalind Russell, Marilyn Monroe, Grace Kelly, Jackie Onasis, Elizabeth Taylor, Barbara Streisand και η σύζυγος του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Nancy Reagan η οποία στο πρώτο επίσημο δείπνο στο Λευκό Οίκο φόρεσε μια τουαλέτα που τις είχε φτιάξει δεκατέσσερα χρόνια νωρίτερα. Η ίδια μάλιστα δήλωνε ότι «…μπορείς να φορέσεις τα φορέματα του James και από τις δύο μεριές, τόσο καλά φτιαγμένα είναι» . Αυτά δείχνουν όχι μόνο την διαχρονικότητα στην ποιότητα της δουλειά του αλλά και στα σχέδιά του.

[Επεξεργασία] Βιογραφία

Ο James Galanos γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ από Έλληνες μετανάστες (έχει καταγωγή από την Νάουσα). Αφού τελείωσε το Bridgeton High School στο New Jersey συνέχισε τις σπουδές του στο Traphagen School of Fashion της Νέας Υόρκης όπου και αποφοίτησε το 1943. Κατόπιν και για ένα χρόνο (1944-1945) εργάστηκε σαν βοηθός της Hattie Carnegie στη Νέα Υόρκη ενώ το 1946-1947 εργάστηκε στα Columbia Studios του Holllywood ως σχεδιαστής κοντά στον Jean Louis.

To 1947 και για ένα χρόνο μαθήτευσε δίπλα στον Robert Piguet, στον ομώνυμο οίκο μόδας στο Παρίσι. Το 1948-1949 εργάζεται στον Davidow στη Νέα Υόρκη. Το 1951 στο Los Angeles ιδρύει την James Galanos Originals και όλη του η συλλογή αγοράζεται από τα Saks Fifth Avenue. Από την πρώτη του κιόλας συλλογή οι δημιουργίες του καταξιώνονται για την υψηλή ποιότητά τους αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν ετοιμοφόρετα ενδύματα και όχι δημιουργίες υψηλής ραπτικής. Την επόμενη χρονιά κάνει την πρώτη του επίδειξη και ταυτόχρονα ανοίγει δικιά του boutique στη Νέα Υόρκη. Το 1980 δημιουργεί τα Parfums Galanos και το 1984 τα Galanos Furs.

Συνταξιοδοτήθηκε το 1998 αλλά αφοσιώθηκε στην άλλη μεγάλη αγάπη του, τη φωτογραφία. Δημιουργίες του υπάρχουν στις συλλογές μεγάλων μουσείων όπως των Smithsonian Institution, Metropolitan Museum, Brooklyn Museum, Philadelphia Museum, Ohio State University,Dallas Museum of Art.

[Επεξεργασία] Βραβεύσεις - Διακρίσεις

Coty Fashion Award, 1954 και 1956
Βραβείο Neiman Marcus, Ντάλας 1954
Filene’s Award, Βοστόνη 1958 (βραβεύεται ως νέο ταλέντο)
Cotton Fashion Award, 1958
To 1959 γίνεται επίτιμο μέλος του Coty American Hall of Fame
Internasional Fashion Award, 1965 από τη λονδρέζικη εφημερίδα Sunday Times
The Fragrance Foundation’s FiFi Award 1978
Τhe Council of Fashion Designers American Lifetime Achievement Award 1985
Stanley Award, 1986
H πόλη της Νέας Υόρκης τίμησε τον James Galanos τοποθετώντας τιμητική πλακέτα στην 7η Λεωφόρο στη Fashion Walk of Fame.

[Επεξεργασία] Εκθέσεις

Galanos Retrospective, 1952-74, Los Angeles County Museum of Art 1975
Από το ίδιο μουσείο το 1997 διοργανώθηκε αφιέρωμα στην ζωή και το έργο του σχεδιαστή
Galanos—25 Years, Fashion Institute of Technology, Νέα Υόρκη 1976

[Επεξεργασία] Κινηματογράφος

Oh Dad, Poor Dad, Mama's Hung You in Closet and I'm Feelin' So Sad, 1967
Ginger in the Morning, 1974 (κοστούμια για την Susan Oliver)
Protocol, 1984

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

Δημήτρης Δ. Λυμπερόπουλος, «Ελληνική μόδα 1900-2000, ένας αιώνας δημιουργίας» Αθήνα 1999.
Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, «Πτυχώσεις», Αθήνα, 2004.
Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, «6 Παγκόσμιοι Έλληνες Σχεδιαστές», Ναύπλιο 2006
Marylin Bender, "The Beautiful People", New York, 1967.
Barbara Waltz & Bernadine Morris, "The Fashion Makers", New York, 1978.
Barbaralee Diamonstein, "Fashion: The Inside Story", New York,1985.
Caroline Rennolds Milbank, "Couture: The Great Designers", NewYork, 1985.
Caroline Rennolds Milbank, "New York Fashion: The Evolution of American Style", NewYork, 1989.
Anne Stegemeyer, "Who's Who in Fashion", Third Edition, New York,1996.
Barry Bradley, "James Galanos" Western Reserve Historical Society, Cleveland 1999

[Επεξεργασία] Άρθρα

Sandra L.Rosenbaum, "James Galanos, American Fashion Designer: Tha Greek Connection", ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ τομ.2, Ναύπλιο 2001.
Carrie Donovan, "Good as Gold Clothes," in the New York Times, 23 November 1980.
Suzanne Stark Morrow, "The World of James Galanos," in Architectural Digest, October 1981.
André Leon Talley, "A Certain Quality: Galanos," in Vogue (NewYork), April 1985.
Ariane and Michael Batterberry, "The Loner," in Connoisseur (NewYork), May 1985.
Caroline Rennolds Μilbank, "James Galanos: Disciplined Elegance in the Hollywood Hills," in Architectural Digest, September 1988.
Bernadine Morris, "By Galanos, the Simplest of Splendors," in the New York Times, 27 February 1990.
"A Galanos…Why is It Worth It?" in Harper's Bazaar, June 1991.
Bernadine Morris, "Galanos Has the Last Word for Fall," in the New York Times, 24 August 1993.
Bruce Hainey, "James Galanos: Art Exhibit," in Artforum, September 1997.
Robin Givhan, "Saluting Fashion's Ageless Wonders," in the Washington Post, 20 July 2001