Χαλκηδόνα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Χαλκηδόνα (Χαλκηδών) ήταν αρχαία παραθαλάσσια πόλη της Βιθυνίας, στη Μικρά Ασία, σχεδόν απέναντι από την πόλη του Βυζαντίου.
Ήταν αποικία των Μεγαρέων και η ιστορία της ακολούθησε αυτή του Βυζαντίου. Η πόλη ταλαντεύτηκε πολλές φορές μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, στις συμμαχίες που σημάδεψαν την αρχαία Ελλάδα. Το 133 π.Χ. έγινε μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον Άτταλο Γ΄ της Περγάμου. Το 451 έγινε στην πόλη η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η μέχρι σήμερα λεγόμενη "Οικουμενική Σύνοδος της Χαλκηδόνας". Υπέστη αλλεπάλληλες επιθέσεις βαρβάρων μέχρι την κατάκτησή της από τους Οθωμανούς Τούρκους.
Σήμερα η περιοχή της παλιάς Χαλκηδόνας ονομάζεται Καντίκιοϊ (Kadıköy) και είναι ακριβό προάστιο της Κωνσταντινούπολης. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο διατηρεί μέχρι σήμερα τη Μητρόπολη Χαλκηδόνος.
Η Νέα Χαλκηδόνα είναι μικρός δήμος του πολεοδομικού συγκροτήματος της Αθήνας, δίπλα στη Νέα Φιλαδέλφεια.