Χρονικό του Γαλαξειδίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το «Χρονικο του Γαλαξειδίου» είναι μια σύντομη περίληψη της ιστορίας του Γαλαξειδιού απο τον 10ο εως τον 17ο αιώνα.

Βρέθηκε το 1864 απο τον Κωνσταντίνο Σάθα σε μια κρύπτη στα ερείπια της Μονής του Σωτήρος και εκδόθηκε απο τον ίδιο το 1865. Ο τίτλος του χρονικού είναι ο εξής: «Ἱστορία Γαλαξειδίου εὐγαλμένη ἀπὸ παλαιά χερόγραφα, μεμβράνια, σιζίλια, καὶ χρυσόβουλλα αὐθεντικά, ὁπού εὑρίσκονται, καὶ εἶνε καὶ σώζονται εἰς τὸ Βασιλικὸν Μοναστήρι τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, χτισμένο παρά τοῦ ποτὲ αὐθέντη καὶ Δεσπότη Κυρ Μιχαήλ τοῦ Κομνηνοῦ, οὗ αἰωνία ἡ μνήμη. Ἀμήν». Είναι γραμμένο σε ένα τεύχος 20 φύλλων και στο χειρόγραφο αναφέρεται οτι έχει γραφτεί απο τον ιερομόναχο Ευθύμιο, το 1703. Το χρονικό, σύμφωνα με τον συγγραφέα του, βασίζεται σε επίσημα έγγραφα καθώς και σε ιστορικά κείμενα τα οποία δυστυχώς δεν διασώθηκαν. Μέχρι και σήμερα θεωρείται ως μια σπουδαία ιστορική πηγή ενώ είναι και ενδιαφέρον δείγμα καλλιέργειας της ομιλουμένης γλώσσας με λογοτεχνική αξία που πηγάζει από το λιτό και επιγραμματικό του ύφος.^[1]

Το χειρόγραφο του Χρονικού ανήκε στις ανηψιές του Κωνσταντίνου Σάθα, Αικατερίνη & Ευθυμία Βλασσοπούλου μέχρι το 1967. Τελικά ύστερα απο μια μικρή περιπέτεια επέστρεψε στις 30 Ιουνίου 1980 στην πατρίδα του. Σήμερα φυλάσσεται σε ειδική προθήκη στο «Ναυτικό Μουσείο Γαλαξειδίου».