آذر ماجدی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آذر ماجدی فعال سیاسی کمونیست ایرانی و مبارز حقوق زنان و رئیس سازمان آزادی زن و عضو کنونی کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری ایران است.
او سابقهٔ ریاست دفتر سیاسی حککا را دارد و همیشه از مقامات بالای حککا به حساب می آمده[1]. اما پس از این که در دسامبر 2006 به همراه چهار نفر دیگر "فراکسیون اتحاد کمونیسم کارگری" را بنیان گذاشت با مخالفت های بسیاری از سوی اکثریت رهبری حزب مواجه شد. نهایتا در پلنوم 27 او و سایر بنیانگذران فراکسیون حتی به دفتر سیاسی نیز انتخاب نشدند. این اولین بار از زمان تاسیس این حزب بود که ماجدی به دفتر سیاسی انتخاب نمی شد.
او به خصوص به علت فعالیت در تلویزیون کانال جدید,ارگان دو فاکتوی حککا، از مشهورترین فعالان حزب کمونیست کارگری است.
او به سفارش شفاهی منصور حکمت (که توسط خود او، علی جوادی و کورش مدرسی شنیده شده است) نوعی مسئولیت نشر و ویرایش آثار حکمت را به عهده دارد و برای انتشار آثار او, "بنیاد منصور حکمت" را تأسیس کرده است و در واقع بنیان گذار و رئیس کنونی این بنیاد است. البته این "حق" و کلا مسالهٔ آثار حکمت توسط بسیاری و بخصوص حزب کمونیست کارگری ایران-حکمتیست برداشتهای متفاوتی دارد و مبنای جدلهای بسیاری بین حزب کمونیست کارگری ایران و حزب کمونیست کارگری ایران-حکمتیست بوده است.[2]
آذر ماجدی تا آخرین روز عمر وی, همسر منصور حکمت بود.
او در دسامبر 2006 به همراه علی جوادی, سیاوش دانشور, نسرین رمضانعلی و هما ارجمند, فراکسیون "اتحاد کمونیسم کارگری" را در حزب کمونیست کارگری ایران تاسیس کردند. این فراکسیون با مخالفت اکثریت رهبری این حزب روبرو شد و باعث جدال های بسیاری گشت. در پلنوم 27 حزب او به همراه سایر بنیانگذاران فراکسیون, از راهیابی به دفتر سیاسی بازماندند. او و فراکسیون این اقدام سایر اعضای کمیته مرکزی را محکوم کردند و علیه پلنوم 27 اظهارات مختلفی کردند.