آواز بیات کرد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آواز بیات کرد آوازی در دستگاه شور با استقلال و وسعت آوازی کامل ، شبیه حجاز است زیرا از درجهٔ پنجم گام شور با حدود شش درآمد متنوع آغاز می شود (نوعی از درآمد بیات کرد از درجهٔ چهارم شور آغاز می شود).
تحریرهای ویژهٔ موجود در اوج و حضیض بیات کرد آن را به خوبی از هم تنیک ها و هم درجه هایش تفکیک می کند. فواصل بیات کرد در ردیف تطبیقی با مقام ملایم و قدیمی جان افزا ، هماهنگی دارد.
بیات کرد در موسیقی مقامی گذشته از گوشه های منسوب به چهارگاه (شعبه چهارگاه) ذکر شده است.
[ویرایش] منبع
- ستایشگر ، مهدی. واژه نامه ی موسیقی ایران زمین ، جلد اوّل
