ابوغانم طبیب
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ابوغانم طبیب از جمله مصاحبین و شاگردان محمد زکریای رازی بوده است.
او از ری به بغداد رفت تا با ابوحیان توحیدی درباره تناقضگوی وی در باب نظریه «پیوند میان دین و فلسفه» مناظره کند و او را وادار به انکار حرف خود کرد.
[ویرایش] منابع
پرویز سپیتمان (اذکائی). «زمینه تاریخی». حکیم رازی. چاپ دوم، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1384، 5-83-7134-964، 936.