استیلن
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استیلن، یا اتین کوچکترین عضو خانوادهٔ آلکین‌های هیدروکربنی است که از دو اتم هیدروژن و دو اتم کربن که با هم پیوند سه‌گانه دارند ساخته شده‌است. به خاطر وجود این پیوند سه‌گانه استیلن جزو مواد شیمیایی اشباع نشده شناخته می‌شود.
استیلن در صنعت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به عنوان ماده اولیه و پیش ماده در سنتز و تهیه مواد شیمیایی مختلف مورد نیاز می‌باشد. از این رو، روشهای صنعتی زیادی برای تولید انبوه این ماده ابداع شده است. این ماده قابل نگهداری و قابل حمل است.
[ویرایش] روشهای صنعتی فرآوری استیلن
کاربید کلسیم از واکنش آهک و زغال کک در دمای بالا (با استفاده از کوره‌های الکتریکی) تهیه می‌شود.
CaO + 3C → C2Ca + H2O → H-C≡C-H
از اکسید شدن جزئی و محدود متان در دمای بالا نیز استیلن در اشل صنعتی تولید می‌شود. با این روش صنعتی، ضمن این که استیلن سنتز می‌شود، گازهای با ارزش هیدروژن و منوکسید کربن نیز تولید می‌شود که اهمیت سنتزی فراوان دارد (به عنوان مثال در سنتز متانول مورد استفاده قرار می‌گیرند).
6CH4 + O2 → 2CO + 10H2 + 2H-C≡C-H
از اکسید شدن متان در دمای حدود 1500 درجه سانتی‌گراد و در مدت زمان بسیار کوتاه 0.1 ثانیه نیز استیلن و هیدرژن تولید می‌گردد. 2CH4 → H-C≡C-H + 3H2 در حال حاضر روش مرسوم تولید استیلن ، تماس کاربید کلسیم با آب است. CaC2 + 2 H2O → Ca(OH)2 + H-C≡C-H + Heat این کاردر ژنراتورهای مخصوصی انجام میگیرد.
