استیگ داگرمن
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استیگ داگرمان، نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگار سوئدی
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
 |
|
| زمینه فعالیت | شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار |
| تولد | ۵ اکتبر ۱۹۲۳ سوئد، اوکارلبی |
| مرگ | ۴ نوامبر ۱۹۵۴ استکهلم |
استیگ بچهٔ نامشروع هلمر جانسون و هلنا اندرسون است. پدر او جوانی فراری بود و مادرش منشی تلفنی. آن‌ها هنوز با هم ازدواج نکرده بودند که از هم جدا شدند و استیگ را به والدین پدرش سپردند. زندگی در کنار پدربزرگ و مادربزرگ مذهبی‌اش در روستا او را با زندگی مشقت‌بار روستایی آشنا کرد. پدربزرگش توسط دیوانه‌یی به صورت اتفاق کشته می‌شود و مادر بزرگش در فاصله کوتاهی می‌میرد. دو سال بعد یکی از دوستانش در اسکی کشته شد و زندگی استیگ را تراژیک‌تر کرد. او منزوی شد و به شعر سرودن پرداخت. در همین سال‌ها به جریان‌های کارگری و مبارزات سندیکالیستی علاقه‌مند می‌شود. جریان سوسیالیسم سندیکالیستی‌یی که داگرمن به آن پیوسته بود در پی تمرکززادیی و کاهش اختیارات دولت و احقاق حقوق طبقهٔ کارگر بود. در همین سال‌ها با آن ماری گوتسس پناهندهٔ آلمانی آشنا می‌شود او دختر مبارزه‌یی اسپانیایی است و با مادرش در دخمه‌یی در آپارتمانی در حاشیه شهر زندگی می‌کند؛ داگرمن با آن‌ها هم‌خانه می‌شود و زندگی حقارت بار حاشیه‌نشینی را تجربه می‌کند. در سن بیست سالگی مدتی به دانشگاه می‌رود و سپس روانه سربازی می‌شود و ماجرای دوران سربازی دست‌مایهٔ اولین رمانش می‌شود که در بیست و دو سالگی آن را چاپ می‌کند. این دوران دوران اوج خلاقیت ادبی اوست؛ شبی شصت صفحه می‌نویسد هنوز بیست و پنج سالش نشده و دبیر روزنامهٔ جوانان سندیکالیست است و چهار رمان و چهار نمایش‌نامه نوشته و یک مجموعه داستان کوتاه و سفرنامه و صدها شعر نیز در کارنامهٔ ادبی خود دارد، مشهور شده‌است و وضع مالی‌اش هم بعد نیست. اما جدایی از همسرش مسیر زندگی او را تغییر می‌دهد. شکست و سقوط ذهنی‌اش آغاز می‌شود. یک سال بعد با آنیتا بیورک بازیگر مشهور سوئدی ازدواج می‌کند اما این ازدواج هم نمی‌تواند مرهمی بر زخم‌های خون‌چکان روح او باشد. روزگارش تباه و روانش برآشفته‌است دیگر کم می‌نویسد، نیمه‌های شب از خواب می‌پرد بیرون می‌زند و ساعت‌ها در جاده‌های خلوت شبانگاهی رانندگی می‌کند. جند بار دست به خودکشی می‌زند و سرانجام در ۴ نوامبر ۱۹۵۴ در سی و یک سالگی خودکشی می‌کند.
[ویرایش] آثار
داگرمن را کافکای سوئد می‌دانند او را متاثر از نیچه، کافکا، استریندبرگ و هم‌وطنش ای ویند یانسون برشمرده‌اند. منتقدین سبک او را در نهایت آمیزه‌یی از سورئالیسم و اکسپرسیونیسم دانسته‌اند.[1] یکی از داستان‌های کوتاه مشهورش Att döda ett barn (To kill a child).نام دارد.[2] که توسط محمدرضا فرزاد با نام کشتن یک بچه به فارسی ترجمه شده‌است و در مجموعه داستان کوتاهی به نام باغ تروتسکی منتشر شده‌است.(می‌توانید مشخصات کتاب را در بخش منابع ببینید.)
- ۱۹۶۴، مار
- ۱۹۶۶، جزیرهٔ نیستی
- بازی‌هالی شبانه،
- مسافر و کودک سوخته
[ویرایش] جایزهٔ داگرمن
در سوئد جایزه‌یی به نام استیگ داگرمان نام‌گذاری کرده‌اند که عبارت از نشان افتخار و پنجاه هزار کورن سوئدی است.
در سال ۱۹۹۹ این جایزه با عنوان «شاملو شاعر بزرگ آزادی» به احمد شاملو شاعر بزرگ ایرانی اهدا شد.
[ویرایش] پانویس
[ویرایش] منابع
- ناباکوف و دیگران. «استیگ داگرمان». باغ تروتسکی. ترجمهٔ محمدرضا فرزاد، نیما ملک‌محمدی. تهران: اندیشه‌سازان، ۱۳۸۱، ISBN 964-352-182-6، ۱۷۶-۱۸۰.
- ویکی‌پدیای انگلیسی
