الیزابت دوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

الیزابت دوم (الیزابت الکساندرا مری ویندسور) (زادهٔ 21 آپریل 1926) ملکهٔ شانزده کشور مستقل به نام "نواحی مشترک‌المنافع" است. این شانزده کشور عبارتند از پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی، کانادا، استرالیا، نیو زلاند، جامائیکا، باربادوس، باهاماس، گرانادا، پاپوآ گینهٔ نو، جزایر سلیمان، تووالو، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرانادا، آنتیگوا و باربودا، بلیز و سنت کیتس و نویس است. پس از مرگ پدرش شاه جورج ششم در 6 فوریهٔ 1952 این او بود که ملکهٔ پادشاهی متحد، کانادا، استرالیا، نیوزلند، سیلان، پاکستان و آفریقای جنوبی شد.

امروز بیش از 128 میلیون نفر در کشورهایی زندگی می‌کنند که او صدر حکومت آنان است.

او در ضمن مقام‌های صدر مشترک‌المنافع، فرماندار عالی کلیسای انگلستان، لرد مان و دوک لانکستر را نیز به عهده دارد.

او در حال حاضر پس از شاه بامیبول در تایلند طولانی‌ترین دورهٔ صدارت حکومت در جهان را به عهده دارد. در طول پنج دهه حکومت او شاهد ده نخست وزیر در پادشاهی متحد و چندین و چند نخست وزیر در سایر نواحی مشترک‌المنافع بوده است.