بندری (کوخرد)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بندری نام محلی است در «پشت رودخانه» ازتوابع بخش کوخرد شهرستان بستک و در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران. بندری در کنار رودخانه مهران واقع می‌باشد. وچون درکنار رودخانه قرار دارد آن را «بندری» نامگذاری کرده‌اند. منطقه کشاورزی لرکش از سمت شمال رودخانه واقع شده‌است.
[ویرایش] محدوده بندری
ازشمال رودخانه مهران و «بیشت مظفری»، واز جنوب کاد ممدی، واز سمت مغرب زمین جوکار، و ازسمت مشرق به دره کنخور منتهی می‌شود.
[ویرایش] زمین زیر کشت
در حدود ۵۰ من زمین زیر کشت دیم دارد، قسمتی از زمین جوکارش تعلق به «قبیله آل مظفر» دارد، وقسمت دیگر به «مال الله » تعلق دارد. در بندری چند بند نخل خرما وجود داشته بوده که در حال حاضر تعداد کمی از آنها باقی مانده‌است، همچنین آثار چند حلقه چاه آب نیز وجود دارد که در زمان قدیم به‌وسیله «دَلـُو» آب از چاه می‌کشیدند ونخلها را آب یاری می‌کردند. « بیشت مظفری » (بیشت به واژه کوخِردی به دشتی گفته می‌شود که در لب رودخانه قرار داشته باشد)، در بیشت مظفری در حدود ۱۰۰ من جو و گندم می‌توان کاشت. زمینهای بیشت مظفری تعلق به «آل مظفر» و «سیدها» دارد. بیشت مظفری در جنوب رودخانه مهران ودرشمال شرقی بندری واقع شده‌است.
شاعر محلی می‌سراید:
| گُلِسُون نـوبهاری «بندری» گل | دل مـو مـبـتـلا مـانـنـد بـلـبــل | |
| چدم پُشت مُدوُن با گل عذارم | غم عاشق کسی ناکند تحمل |
[ویرایش] منابع
- محمدیان، کوخری، محمد. به یاد کوخرد ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- دیوان: اشعار معروف کوخردی ، ناشر: همسایه . ، ایران: چاپ اول، انتشار سال ۱۳۸۵ خورشیدی.
- نگاره از: محمد محمدیان.
