ترازو
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تَرازو ابزاری است برای اندازهگیری وزن اجسام.
ترازوهای سنتی معمولاً از دو بخش کاسهمانند به نام کفه و یک عقربه به نام شاهین تشکیل شدهاند.
واژه تراز در فارسی به معنی همسطحبودن است و ترازو یعنی «وسیلهای که با اصل همسطحی» کار میکند. این نامگذاری به تراز شدن شاهین ترازو بر درجه میانی صفحه وزننما اشاره دارد.
[ویرایش] جستارهای وابسته
قپان (باسکول)