تیمچه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
واژه تیم به معنی کاروانسرا بوده و تیمچه به معنی کاروانسرای کوچک اما در دوره معاصر به کاروانسرا یا سراهای سرپوشیده در بازارها، تیمچه می گویند.
تیمچه ها بخاطر سرپوشیده بودن محل عرضه کالاهای گرانبها مانند فرش است و زمین آن هم گرانتر از بخشهای روباز بازار است.
در بازار تهران چهار تیمچه به نامهای باوفا، توجه، حاجی ابوتراب و فرد وجود دارد.
[ویرایش] برخی تیمچههای معروف
- تیمچه حاج سیدحسین (اصفهان)
- تیمچه امینالدوله (کاشان)
- تیمچه نو (کاشان)
- تیمچه امیر (تبریز)
- تیمچه مظفریه (تبریز)
- تیمچه میرزاشفیع (تبریز)
- تیمچه حاجرضا (قزوین)
[ویرایش] منابع
- سلطانزاده، حسین، بازارهای ایرانی، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی ۱۳۸۰خ، ص۸۶.
- نقشه چندمنظوره تهران بزرگ با آخرین اصلاحات، مرکز اطلاعرسانی ایران، تهران: تابستان ۱۳۸۳خ.
بخشهای بازار ایرانی | ![]() |
تیمچه - جلوخان - چهارسو - حجره - دالان - راسته - قیصریه - کاروانسرا - میدان |