جهانشاه قراقویونلو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جهانشاه فرمانروای نیرومند قراقویونلو بود که میان سالهای ۸۴۰ تا ۸۷۲ هجری فرمانروایی نمود. او که بر آذربایجان و ارمنستان و عراق عرب فرمان می‌راند در آغاز پیرو شاهرخ تیموری بود ولی با مرگ او اعلام استقلال کرد و اندک‌اندک بخشهای مرکزی ایران، خوزستان، کرمان و فارس را نیز به چنگ آورد.
او را انسانی دانش‌آموخته می‌دانند که برعکس این ویژگیش بسیار ستمگر و بی‌بندوبار بوده است.
جهانشاه در سال ۸۶۴ هجری با سلطان ابوسعید تیموری پیمان یکدستگی بست. وی همچنین با ترابوزان پیوندهای بازرگانی و استراتژیک خوبی داشت. وی با دولت عثمانی دشمنی می ورزید.
[ویرایش] سرانجام
دشمن سرسخت قراقویونلوها دسته‌ای دیگر از ترکمانان آق‌قویونلو بودند. سرانجام اوزون حسن رهبر آق‌قویونلوها بر جهانشاه و دولت قراقویونلو چیره شد. وی سر جهانشاه و پسرش را برید ،سر جهانشاه را نزد همپیمانش سلطان ابوسعید و سر پسرش را نزد سلطان محمد دوم فرمانروای عثمانی فرستاد. با مرگ جهانشاه دولت قراقویونلو سرنگون شد.
[ویرایش] منبع
- پناهی سمنانی؛ شاه عباس کبیر، مرد هزارچهره
