حمیران
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حمیران روستای کوچکی از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. در حدود ۳۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدوده حمیران
از شمال گزیر، از جنوب خلیج فارس، از مغرب بندر معلم، واز سمت مشرق به برکه سفلین محدود می‌گردد.
[ویرایش] جمعیت
جمعیتش در حدود ۲۵۰ نفر می‌باشد که اهل سنت واز پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند. دارای مسجد، مدرسه، خانه بهداشت، وآب چاههایش شیرین است.
[ویرایش] نژاد
مردم این روستا از نژاد عرب هستند وبه زبان عربی وفارسی تکلم می‌نمایند.
[ویرایش] پیشه
پیشه مردم روستا دامداری وکشاورزی است واز این راه امرار معاش می‌کنند.
[ویرایش] آثار
در حدود ۲۰۰ خانه قدیمی وتاریخی در روستا وجود دارد که ازسنگ وکاه وگل ولای ساخته شده‌است وتاریخش به چند صدسال پیش بر می‌گردد.
[ویرایش] منابع
- الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دار الأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی به (عربى).
- محمد صدیق ، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول ، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی به (عربى).
- العصیمی ، محمد بن دخیل، «عرب فارس» ، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری به (عربى).
|
|
 |
|---|---|
| ارمک | آل غلومی | بارچاه | باورد | برکه سفلین | بستانه | بندر معلم | جَشه | چاه عبدالرحمان | چاه مسلم | چمبه | حَسینه | حشم هود | حمیران | دژگان | دوآب | دیوان | روستای جنگل | سایه‌خوش | سورو | سیه تک | شناس | کنخ | کندران | گارستانه | گافرغان | گزیر | مالا | مغویه | ملو | مهتابی | مهران | مهرکان | |
