خلسه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حالت خاصی از آگاهی که بدن در این حالت در خواب عمیق ( ریلکسیشن ) بوده ولی ذهن کاملاً آگاه و بیدار باشد.
این حالتی است که افراد می توانند با تلقین به خود این حالت را ایجاد کنند و در برون فکنی کالبد اختری هم نقش دارد