خوارج
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خَوارج فرقه ای کلامی از فرق کلامی اسلامی که هسته اولیه آنها در جنگ صفین و در سپاه کوفه شکل گرفت .
[ویرایش] ممیزات خوارج
1 - روحيهای مبارزه گر و فداكار داشتند و در راه عقيده و ايده خويش سرسختانه میكوشيدند .
2 - مردمی عبادت پيشه و متنسك بودند . شبها را به عبادت میگذراندند . بیميل به دنيا و زخارف آن بودند . از كثرت عبادت پيشانيهايشان پينه بسته بود .
3 - خوارج مردمی جاهل و نادان بودند . در اثر جهالت و نادانی حقايق را نمی فهميدند و بد تفسير میكردند .
4 - مردمی تنگ نظر و كوته ديد بودند . در افقی بسيار پست فكر میكردند . اسلام و مسلمانی را در چهار ديواری انديشههای محدود خود محصور كرده بودند . مانند همه كوته نظران ديگر مدعی بودند كه همه بد میفهمند و يا اصلا نمیفهمند و همگان راه خطا میروند و همه جهنمی هستند . يكی از اصول عقائد خوارج اين بود كه مرتكب گناه كبيره مثلا دروغ يا غيبت يا شرب خمر ، كافر است و از اسلام بيرون است و مستحق خلود در آتش است . عليهذا جز عده بسيار معدودی از بشر همه مخلد در آتش جهنمند .
