دبیرستان بهشت آئین
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مدرسه بهشت آیین، درسال ۱۲۷۹ خورشیدی در زمان حکومت مظفرالدین شاه قاجار توسط مبلغان مذهبی انگلیس در شهر اصفهان تاسیس شد. ابتدا این مدرسه با نام دوشیزگان درخیابان عباس آباد جنب کلیسـای حضرت لوقا تاسیس شد. برنامه دروس مدرسه بر اساس مدارس انگلیسی پی ریزی شده بود. زبان اول انگلیسی و تمام دروس علمی،( جغرافیا، ریاضی، علوم و تاریخ ) به این زبان تدریس میشد و آموزش کتاب مقدس انجیل جزو برنامه درسی دانش آموزان بود. از بدو تاسیس مدرسه تاسال ۱۳۰۶ مدیران و معلمان مدرسه انگلیسی بودند اما دراین سال خانم جوانی به نام میس آیدین مدیر مدرسه شد. وی قبلا به مدت دوسال درمدرسه میسیونری کرمان مشغول کار بود. به علت آشنایی میس آیدین با فرهنگ ایرانی و غربی و تسلط به زبان انگبیسی در توسعه مدرسه مؤثر واقع شد و پس از مدت کوتاهی به مدیریت مدرسه دوشیزگان برگزیده شد. وی درسال ۱۳۰۷ ﻫ. ش موفق میشود زمین وسیعی (برای احداث مدرسه دوشیزگان شامل باغی به وسعت تقریبی ۲۰ جریب در شمال مدرسه اسقفی کالج (دبیرستان ادب ) فراهم مینماید. دبیرستان دارای سیکل یک بود و در همین سال کلاس چهارم با ۱۳ نفر دانش آموز آغاز به کارکرد و سال بعد کلاس پنجم متوسطه تاسیس شد و سیکل ۲ دبیرستان دخترانه بهشت آیین درسال ۱۳۱۲ ﻫ. ش طی مراسمی افتتاح گردید. به علت قرارگرفتن این مدرسه درمکانی تاریخی مربوط به عهد صفویه پس ازبررسی وتحقیق، نام بهشت آیین برای این مدرسه برگزیده شد.