دوربینهای تاکتیکال
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دوربینهای تاکتیکال به دوربینهایی گفته می شود که برای مصارف نظامی و پلیسی طراحی شده اند و براین اساس دارای خواص و ویژگیهای خاص خود هستند. این دوربینها به دو نوع عمدۀ دو چشمی و قابل نصب برروی تفنگ تقسیم می شوند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] ویژگیها
هر یک از این دو نوع دوربین، برمبنای مورد مصرف، ویژگیهای خاص خود را دارد. ولی برخی از این ویژگیها در هر دو نوع مشترک است.
[ویرایش] ویژگیهای مشترک
-
- ۱-استفاده از نوعی شبکه مناسب جهت تخمین مسافت.
- ۲-شفافیت زیاد لنزها.
- ۳-روشنایی بالا.
- ۴-بزرگنمایی زیاد و قابل تنظیم.
- ۵-بدنه مقاوم نسبت به شرایط بد آب و هوایی، رطوبت و گرد و خاک.
- ۶-دارا بودن امکان جابجایی برای مسافتهای بالا.
[ویرایش] دوربینهای دوچشمی
-
- ۱-سبک بودن.
- ۲-کم حجم بودن.
- ۳-ضدضربه بودن.
امروزه تجهیزات خاصی به این دوربینها اضافه شده که باعث کارایی بیشتر آنها می شود. از جمله این تجهیزات می توان فاصله یاب لیزری، قطب نمای مغناطیسی یا دیجیتالی قابل مشاهده در چشمی و قابلیت دید در شب را ذکر کرد.
[ویرایش] دوربینهای قابل نصب بر روی تفنگ
-
- ۱-دقت مناسب در تنظیم میزان جابجایی شبکه(بعلاوه).
- ۲-امکان تصحیح افت گلوله یا سیستم BDC.
- ۳-مقاومت در برابر شوکهای ناشی از کالیبرهای بالا با قدرت زیاد.
مانند دوربینهای دوچشمی، تجهیزاتی نیز جهت این نوع دوربینها ارائه شده است. برای نمونه می توان به فاصله یاب لیزری، قابلیت دید در شب و رددات جهت هدف گیری دقیق تر و سریعتر اشاره کرد.
[ویرایش] شبکه(بعلاوه)
مهمترین کاربرد دوربینهای تاکتیکال بعد از بزرگنمایی، امکان تخمین مسافت است. این کار بوسیله بعلاوه و شبکه هایی که در این دوربینها نصب شده است انجام می شود. در طول سالها بعلاوه های زیادی در این دوربینها به کار رفته است؛ ولی بعلاوه Mil-Dot متداولترین بعلاوه است. این بعلاوه در سال 1970 توسط نیروی دریایی آمریکا ارائه گردید.
بعلاوه مدل Bryant ساخت Schmidt & Bender نیز یکی از بعلاوه های رایج است. این بعلاوه توسط شخصی به نام Robert Bryant که سالها عضو تیم SWAT بود طراحی شده است. این شبکه بعلاوه بسیارکامل است و جهت تخمین مسافت نیاز به محاسبات زیادی ندارد.
[ویرایش] تخمین مسافت با بعلاوه Mil-Dot
از آنجا که Mil-Dot رایج ترین بعلاوه مورد استفاده در دوربینهای تاکتیکال است؛ لذا در اینجا به روش تخمین مسافت با این بعلاوه می پردازیم.
خطوط بعلاوه های Mil-Dot به واحدهای کوچکتری تقسیم بندی شده اند. معمولا تعداد این تقسیمات ۱۰ واحد می باشد. به هر واحد یک درجه یا میل گفته می شود.
برای تخمین مسافت بعلاوه را روی هدف مورد نظر قرار داده و تعداد میلهایی که کل هدف را پوشش میدهد می شماریم. سپس قد واقعی هدف را بر تعداد میلها تقسیم کرده و حاصل رادر ۱۰۰۰ ضرب می کنیم. فاصله تا هدف بدست می آید.
اگر فاصله تا هدف را L، قد واقعی هدف را X و تعداد میلهای پوشش دهنده هدف را M بنامیم؛ رابطه زیر برقرار است:
در این رابطه M بدون واحد است. بنابراین هر واحدی که برای X در نظر بگیرید، فاصله نیز با همان واحد بدست می آید.
[ویرایش] مثال
با دوربین مجهز به بعلاوه Mil-Dot به یک سرباز نگاه می کنیم. این شخص در ۵/۲ میل از بعلاوه قرار گرفته است. قد سرباز را می توان بطور متوسط ۱۷۰سانتیمتر در نظر گرفت. بنابراین:
یعنی فاصله تا هدف ۶۸۰۰۰ سانتیمتر یا ۶۸۰ متر است.
[ویرایش] منابع
1-ماهنامه جنگ افزار / شماره ۱۶ / دوربین های پلیسی نظامی.
2-ماهنامه جنگ افزار / شماره ۱۷ / تخمین مسافت در دوربین های نظامی یا تاکتیکال.