راهآهن سراسری ایران
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
راه آهن سرتاسری ایران نام راه آهنی است که در زمان پادشاهی رضا شاه پهلوی از جنوب تا شمال ایران کشیده شد.
ساختمان راه آهن سرتاسری ایران در ۲۳ مهر ۱۳۰۶ آغاز شد و در ۳ شهریور ۱۳۱۷ به پایان رسید. این راه آهن بندر شاهپور (بندر امام فعلی) در ساحل خلیج فارس را به بندر شاه (بندر ترکمن فعلی) در ساحل دریای مازندران وصل میکرد.
اولین قطار از ابن خط در مسیر ساری به بندر شاه و در سال 1308 حرکت کرد.