روم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

روم اشاره به سرزمین‌هایی در اروپا و آسیای صغیر دارد که مدتی در دست امپراتوری رم و امپراتوری رم شرقی بود. معمولاً در منابع عربی و اسلامی قدیم منظور از روم سرزمین‌های آسیای صغیر است. یکی از نام‌های عربی دریای مدیترانه نیز که در جنوب آسیای صغیر قرار دارد، «بحرالروم» به معنی «دریای روم» است.

نام روم بعد از فروپاشی امپراتوری روم شرقی در دوره سلجوقیان روم و بعد عثمانیان همچنان به‌کار می‌رفت.

[ویرایش] واژه‌شناسی

بنابر افسانه‌های رومیان موسسین روم رومولوس و رموس بودند که فرزند مارس خدای جنگ بودند. روم از کلمه یونانی Ρώμη می‌آید که به معنی شجاع می باشد. همچنین معنی گرگ هم می دهد که از افسانه شیر دهی یک گرگ ماده به رومولوس و رموس در زمان طفولیتشان بوده است.

برخی معتقدند که واژه «روم» از نام اوستایی sairama (که در پارسی کنونی سلم می‌‌خوانیم) گرفته شده است. سلم یکی از سه پسر فریدون شاه استوره‌ای ایران بود که روم را به سلم بخشید.

در زبان پهلوی به روم Hrom و به کسی یا چیزی که از روم بود هروماییگ Hromâyig می‌گفتند.