زابلستان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زابلستان یکی از مناطق جغرافیایی و تمدنی شاهنامه است که در اطراف دریاچه هامون تا حدودی زابل فعلی در ایران، جنوب افغانستان و بخش از پاکستان در مجاورت این منطقه را در برمی گیرد.
احتمال دارد که تپههای باستانی شهر سوخته مرکز این ایالت بوده است. خانات زابلستان در آن دوره تاریخی یکی از بهترین زیستگاههای طبیعی بوده است که بدلیل آب فراوان و پوشش گیاهی خوب و رودخانه و دریاچه هامون از تمدن درخشانی برخوردار بوده است تغییر آب و هوا و تغییر مسیر رودخانه و شاید زلزله و یا بیماری موجب انقراض این تمدن شده است.