سلطان اسحاق
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سلطان اسحاق از چهره‌های برجسته آیین علی‌اللهی (یارسان) است.
سلطان اسحاق فرزند شیخ عیسی برزنجه‌ای در اواخر سده ۷ هجری قمری در شهر زور چشم به جهان گشود. در جوانی به تحصیل حکمت، فلسفه و ادبیات پرداخت، بعد به فقه و آیین متوجه گردیده و در بیشتر رشته‌ها مقامی ارجمند یافت. سلطان اسحاق که در سده ۸ هجری قمری می‌‌زیسته، سرزمینهای اورامان، جوانرود، گوران و کوههای دالاهو را که برای پیشرفت کار خود مناسب میدانست برگزید و با گروهی از یاران کرد (پیر بنیامین، پیرموسی، پیر داود) زادگاه خود برزنجه و آبادیهای شهر زور را ترک و به پریور آمد. اسحاق نه تنها گروندگان زیادی در میان ایلها و مردم روستاها یافت و راز یارسان را به همه مردم آموخت، بلکه در بنیادگذاری همآهنگی میان مردم اهل حق نیز موفق بوده است. از آثار و تألیفات او سرانجام یا پردیور است که به گویش گورانی نوشته است.
