شاهو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شاهو بلندترین قله استان کردستان در باختر ایران است.
ارتفاع قله شاهو به ۳۳۹۰ متر می‌رسد و در مرز دو استان کردستان و استان کرمانشاه و نزدیک به رودخانه سیروان قرار دارد. نزدیکترین شهر به این کوه شهر پاوه است.
شاهو بخشی از رشته‌كوه زاگرس است و مهم‌ترين و معروفترين كوه منطقه هورامان از مناطق کردنشین در باختر ایران است. این کوهستان از طبیعت زیبا و دست نخورده‌ای برخوردار است. شاهو در خاور منطقه هورامان قرار دارد و داراي چکادهای معروفی چون زوالی در نزديكی شهر پاوه و نور در نزديكيهای روستای داريان است.
شاهو دارای مراتع و چراگاههای فراوان و نيز تابستانگاه‌های (به کردی: هه‌وارگه)های متعدد، كه با صفاترين و معروترين آنها پياز دول ميشياو و گاول هستند، می‌‌باشد. تنوع گياهی شاهو فوق‌العاده زياد است؛ دهها نوع گل و گياه در ارتفاعات مختلف آن رويش دارند. برخی از اين گياهان علوفه‌ای برخی خوراكی برخی معطر و خوشبو و تعدادی سمی و تعدادی نيز دارای خواص درمانی هستند.
شاهو دارای تنوع جانوری قابل توجه‌ای نیز هست، بنا به گفته پيشينيان تا همین اوخر در شاهو پلنگ مشاهده می‌شده‌است. خرس، روباه، شغال، گرگ و خوک از جمله جانوران موجود در شاهو هستند. در دامنه ارتفاعات شاهو تعداد بسیار زيادی چشمه وجود دارند كه تامين كننده آب كشاورزی و همچنین آب آشامیدنی شهرهای پاوه و روانسر و تعدادی روستاهای منطقه هستند.
شاهو همچنین نام کردی برای پسران است.
[ویرایش] منبع
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳.
