شاه طهماسب دوم
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شاه طهماسب دوم فرزند شاه سلطان حسین صفوی بود. او پس از اشغال اصفهان بدست افغانهای شورشی و کشته شدن شاه سلطان حسین برای مدتی بر بخشی از ایران به طور ناقص حکومت می کرد و در پی شکست از عثمانی و بستن قرار داد صلح خفت بار توسط نادرقلی افشار (نادر شاه) از سلطنت برکنار شده و کشته شد.