شهریار شفیق
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تیمسار شهریار شفیق (پهلوینیا) افسر ارشد نیروی دریایی ارتش شاهنشاهی ایران و فرزند والاحضرت اشرف پهلوی و نوه رضاشاه پهلوی و خواهرزادهٔ محمدرضا شاه پهلوی، پادشاه وقت ایران بود. از آنجاییکه خواهرزادهٔ شاه بود لقب والاگهر در ابتدای نامش استفاده میشد.
وی بعد از پیروزی انقلاب در ایران در روز ۳۰ بهمن ۱۳۵۷ و یک هفته بعد از فروپاشی رژیم سلطنتی و اعلام بیطرفی ارتش بناچار از ایران گریخت و در فرانسه به همسر و ۲ فرزندش پیوست. همزمان در ایران صادق خلخالی رئیس دادگاه انقلاب اسلامی وقت برای وی دادگاهی غیابی ترتیب داده بود و وی را همراه با تنی چند از فرماندهان ارشد ارتش شاهنشاهی به «افساد فی الارض» متهم و محکوم به اعدام کرده بود. شهریار شفیق با نفوذی که در ارتش ایران داشت قصد انجام کودتایی را برای بازگرداندن محمدرضا شاه پهلوی به ایران را داشت که در نهایت در ساعت ۱۳ روز جمعه ۱۶ آذر ماه ۱۳۵۸ هنگام خروج از خانهٔ مادر خویش، اشرف پهلوی، به ضرب دو گلوله که به پشت گردن و سر وی اصابت کرد، به قتل رسید. قاتل، یک جوان ۲۵ تا ۳۰ سالهٔ ایرانی تبار، از یک هفت تیر کالیبر ۹ استفاده نمود و پس از ارتکاب قتل به همراه همدستش[نیاز به ذکر منبع] با موتور از محل گریخت.