صحیح بخاری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
صحیح بخاری' یکی از کتاب‌های حدیث و یکی از منابع معتبر اهل سنت است.اهل سنت این کتب را یکی از صحاح ستّه به شمار می‌آورند.
صحیح بخاری معتبرترین کتاب حدیث نزد اهل سنت محسوب می‌شود که توسط حافظ ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بن ابراهیم بن مغیرة بن بردزبه بخاری جعفی رضی الله عنه (۱۹۴ _ ۲۵۶ هجری) جمع آوری شده است. او نیز مانند باقی گردآورندگان کتب صحاح سته ایرانی بوده است .نام بخاری در حقیقت همان بخارائی است که نشان می دهد ابوعبدالله اهل شهر بخارا در ازبکستان کنونی بوده که قبلا جزء ایران محسوب می شده است. اهمیت حدیث نبوی علی الخصوص معتبرترین آنها که صحاح سته نامیده می شوند موجب شد که شروح مختلفی بر این کتب نوشته شوند که می توان به فتح الباری در شرح صحیح بخاری نوشته ابن حجر العسقلانی و عمدة القاری از بدرالدین العینی اشاره داشت. علم ابوعبدالله بخاری در تشخیص اصح احادیث نبوی و تمایل او به درج این گونه احادیث در کتابش موجب شد که صحیح بخاری اعتبار زیادی از نظر صحت داشته باشد. از آنجا که صحیحین (دو صحیح) اهمیت فوق العاده‌ای دارند کتابی تحت عنوان اللؤلؤ و المرجان فیما اتفق علیه الشیخان از محمد فؤاد عبدالباقی رحمه الله نوشته شده که در آن مجموعه احادیثی که در صحیحین مشترک هستند گردآوری گردیده .
