عملیات فتح‌المبین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در جنگ ایران و عراق در فروردین سال ۱۳۶۱ توسط نیروهای ایرانی (با فرماندهی مشترک ارتش و سپاه پاسداران) با رمز یا زهرا و به منظور تامین شهرهای شوش، دزفول، اندیمشک و انهدام نیروهای عراقی در غرب کرخه و کاستن از خطوط پدافندی خودی اجرا گردید. ویژگی این عملیات، مسدود کردن دو تنگه عین‌خوش و رقابیه بود که نیروهای ایرانی از پهلو نیروهای عراق را دور زده و تنگه‌ها را بستند و آنها را محاصره نمودند. در این عملیات کلیه اهداف مورد نظر ایران تامین گردید بیشترین خسارات تجهیزاتی و تلفات انسانی از آغاز جنگ تا آن زمان به نیروهای عراق وارد آمد.
[ویرایش] استعداد نیروهای درگیر (گردان)
ایران:
- پیاده ۱۲۴
- زرهی ۹
- مکانیزه ۰
- تکاور ۰
- گارد ۰
- توپخانه ۹
عراق:
- پیاده ۹۲
- زرهی ۳۹
- مکانیزه ۲۹
- تکاور ۳
- گارد ۳
- توپخانه ۱۲
[ویرایش] تلفات عراق
- کشته و زخمی ۴۰۰۰ نفر
- اسیر ۱۵۰۰۰
- هواپیما ۱۸
- تانک و نفربر ۳۶۱ (انهدام) + ۳۲۰ (غنیمت)
- توپ ۵۰ (انهدام) + ۱۶۵ (غنیمت)
- مهندسی ۳۰ (انهدام) + ۵۰ (غنیمت)
- خودرو ۳۰۰ (انهدام) + ۵۰۰ (غنیمت)
[ویرایش] مرجع
رشید، محسن: کارنامه نبردهای زمینی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی چاپ اول ۱۳۸۱خ.
