فشنگ
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فِشَنگ در سلاح‌های گرم مجموعه‌ای از خرج انفجاری و گلوله و چاشنی است که در یک بسته (فلزی،مقوایی یا پلاسیتکی) کنار هم قراردارند.
بدنه فشنگ (یا پوکه) معمولاً از برنج یا فولاد و در مورد فشنگ‌های ساچمه‌ای از پلاستیک یا مقوا است.
چاشنی معمولاً خود در محفظه فلزی جداگانه‌ای قراردارد و به انتهای فشنگ اضافه شده‌است. گلوله معمولاً قطعه‌ای فلزی و دوکی شکل است در فشنگ‌های ساچمه‌ای بجای گلوله از ساچمه یا چهارپاره استفاده می‌شود. داخل بدنه فشنگ پر از ماده انفجاری یا خرج است و گلوله بر سر بدنه نصب شده‌است. در اثر شلیک خرج انفجاری تولید گاز می‌کند و گلوله با فشار گاز طول لوله سلاح را می‌پیماید و به بیرون پرتاب می‌شود.
[ویرایش] منابع
- مصاحب، غلامحسین، دائرةالمعارف فارسی، تهران ۱۳۵۶
