فهرست نامهای مازندرانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فهرستی از نامهای مشهور مازندرانی که برای نامگذاری افراد بکار میرود.
[ویرایش] نامهای دختران
- بدری(معنی به فارسی:)
- به مونی (معنی به فارسی:)
- تِرنه (معنی به فارسی: شادابی، جذابيت؛ کاربرد در روستاهای مازندران)
- تس آپه (معنی به فارسی: برهنه و لخت)
- دلوسه (معنی به فارسی: برای دل)
- دوکا (معنی به فارسی:)
- راشر (معنی به فارسی:)
- روجا (معنی به فارسی:)
- زینا (معنی به فارسی: شیرینی کشمش، وام واژه ای آلمانی در زبان تبری یا واژه ای تبری اصالت دخیل در آلمانی؟)
- سرگل (معنی به فارسی)
- شبره (معنی به فارسی: شبنم)
- شهربانو (معنی به فارسی: شمشاد خانم)
- گیلان (معنی به فارسی)
- ماهتو (معنی به فارسی: مهتاب)
- مسل (معنی به فارسی)
- نجمه (معنی به فارسی: نام نوعی سبک ساز در مازندرانی)
- نیشا (معنی به فارسی: غنچه)
- وندای
- ونوشه (معنی به فارسی: گل بنفشه)
[ویرایش] نامهای پسران
- پیشداد (معنی به فارسی: نیای بزرگ پیشدادیان)
- خورشید (معنی به فارسی: اسپهبد خورشید در ناحیه جنوبی سواد کوه)
- دادمهر (معنی به فارسی: محبت ایزدی، فرزندی که از روی محبت پروردگار داده شده است)
- دامون (معنی به فارسی: یاری دهنده انسان ها)
- دیاکو (معنی به فارسی: اولین پادشاه ماد)
- زرمهر (معنی به فارسی: از نوادگان کاوه آهنگر؛ اسپهبد تبرستان)
- سوخرا
- سوشيانس (منجي آخرالزمان)
- شروین (معنی به فارسی: اسپهبد شروین در کوه های شلفین جنوب سوادکوه)
- شوپه (معنی به فارسی: پرنده ای زيبا)
- شوکا (معنی به فارسی: نام آهوی وحشی)
- فرورتیش
- کارن (معنی به فارسی: اسپهبد کارن در لاجیم و رسکت واقع در جنوب ساری)
- کارو (معنی به فارسی: اسپهبد کارو در سوادکوه)
- کایر (معنی به فارسی: یار و یاور، همدم)
- مازیار (معنی به فارسی: اسپهبد مازیار، مقر حکومت در ساری)
- مرداویج (معنی به فارسی: حاکم طبرستان و ری)
- ونداد (معنی به فارسی: اسپهبد ونداد هرمز در جنوب ساری، پدربزرگ مازیار)
- هورموند (معنی به فارسی)