لر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لُر نام قومی ایرانی است که در غرب و جنوب غربی کشور ایران زندگی میکنند. راولینسون بامطالعه الواح بیستون وتخت جمشید اقرار می کند که زبان لرها بازمانده پارسی باستان دوره هخامنشی است زبان این قوم لری است. بطور کلی لرها به دو شاخه لر بزرگ و لر کوچک تقسیم می‌‌شوند. لر بزرگ بیشتر در استان کهگیلویه و بویراحمد و فارس ، بوشهر ، چهارمحال و بختیاری، قسمتی از اصفهان، قسمتی از خوزستان، و قسمت کوچکی از لرستان زندگی میکنند؛ اما لر کوچک در لرستان و پشت کوه (ایلام)، بخشی از جنوب کرمانشاه و نیز استان همدان و شهرستان اندیمشک از استان خوزستان زندگی میکنند. لرستان کوچک به دو منطقه پیشکوه ( استان لرستان ) امروزی و پشتکوه ( استان ایلام ) امروزی تقسیم میشود. لربزرگ، به دو شاخۀ بختیاری و لرستان جنوبی تقسیم میشود.
زبان لری مانند فارسی از شاخه زبان‌های ایرانی جنوب باختری است و از نزدیکترین زبان‌ها به فارسی بشمار می‌آید.
[ویرایش] پانویس
Gene R. Garthwaite: The Bakhtiyari Khans, the Government of Iran, and the British, 1846-1915
International Journal of Middle East Studies, Vol. 3, No. 1 (Jan., 1972) , pp. 24-44
