منشور ملل متحد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
منشور ملل متحد سندی است که هدف‌ها و سازمان و نحوه کار سازمان ملل متحد و نهادهای وابسته به آن را تعیین می‌کند. این سند در حکم اساسنامه سازمان ملل است.
متن منشور ملل متحد در سال ۱۹۴۵ به امضای ۵۱ کشور رسید. امروز ۱۹۱ کشور آن را امضا کرده‌اند و رعایت مفاد آن برای همه اعضای سازمان ملل متحد الزامی است. در متن منشور صریحا تاکید شده که مفاد منشور بر هر قرارداد بین‌المللی دیگری مقدم است.
این منشور از یک یادداشت مقدماتی، یک دیباچه و ۱۹ فصل تشکیل شده است.
- در یادداشت مقدماتی افزوده‌ها به منشور و تاریخ آن‌ها ذکر شده است.
- در دیباچه (که به‌طور کلی از دیباچه قانون اساسی ایالات متحده آمریکا گرفته شده است) اهداف کلی سازمان ملل متحد آمده است.
- فصل یک اهداف سازمان ملل و اقدامات آن برای تامین صلح و امنیت در جهان را بر می‌شمرد.
- فصل دو شرایط عضویت در سازمان ملل متحد است.
- فصل‌های سه تا پانزده مجموعه‌ای از اسناد مربوط به ارکان و سازمان‌های وابسته به سازمان ملل و شرح وظایف آن‌ها است.
- فصل‌های شانزده و هفده ترتیبات ترکیب و ادغام مقرارات سازمان ملل با دیگر عهدنامه‌های موجود بین‌المللی را شرح می‌دهد.
- فصل‌های هجده و نوزده شامل ترتیب افزوده‌های منشور و نحوه تصویب آن‌ها است.
[ویرایش] پیوند به بیرون
در ویکی‌نبشته موجود است:
| ارکان سازمان ملل متحد |  |
|---|---|
|
مجمع عمومی | شورای امنیت | شورای اقتصادی و اجتماعی | شورای قیمومت | دبیرخانه | دیوان بین‌المللی دادگستری |
