موریس راول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ژوزف موریس راول (مارس ۱۸۷۵ تا ۲۸ دسامبر ۱۹۳۷) سراینده و پیانیست فرانسوی است. وی را بیشتر برای باریکبینی و درخشش کاری‌، تندی کارهایش می‌‌شناسند، همینها از او یکی از بی همتا‌ترین آهنگسازان سده بیستم را ساخت. قطعات پیانوی راول مانند میروآر و گاسپار دو لا نوئی اثرهایی بسیار پرقریحه اند. همچنین آثار ارکستری او مانند دافنه و کلوئه و سازبندی او برروی تصویرهای یک نمایشگاه اثر مودست موسورگسکی آثار برجسته‌ای با رنگ صدا و چندگونی صدایی و ترتیب آهنگ دارند.

[ویرایش] زندگینامه

راول در سیبور نزدیک بیاریتز در منطقه باسک فرانسه در مرز اسپانیا زاده شد. مادرش ماری دلوار از باسکها بود. پدرش ژوزف راول کارخانه‌دار و مخترع سوئیسی بود. خانواده اش وی را به کنسرواتوار پاریس فرستادند. راول جوان به گروهی از جوانان نوآور پیوست که به آپاچی‌ها معروف بودند و باده‌گساری‌هایشان مشهور بود. او ۱۴ سال شاگرد گابریل فوره بود. در این سالها او چند بار کوشید جایزه رم را از آن خود کند. پس از آنکه در سال ۱۹۰۵ از به چنگ آوردن آن ناکام ماند کنسرواتوار را ترک کرد.

در این سالها راول و کلود دبوسی بر روی هم اثرگذار بودند. آنها چهره‌های شاخص جنبش امپرسیونیستی در آهنگسازی بودند. راول همچنین تأثیر بسیاری از موسیقی جاز و همچنین موسیقی آسیایی و ترانه‌های عامیانه سرتاسر اروپا گرفته بود. راول به هیچ روی مذهبی نبود و اندیشه‌های بیدینانه داشت. او از توجه دیگر آهنگسازان مانند ریچارد واگنر به موضوعات مذهبی بیزار بود و ترجیح می‌داد از اسطوره‌های کلاسیک در کارهایش استفاده کند.

پس از چندی راول به کار با طراح رقص باله سرگئی دیاگیلف پرداخت. در این زمان راول با نهادهای رسمی موسیقی فرانسه دشمنی داشت. در سال ۱۹۲۰ دولت فرانسه بدو نشان لژیون دونور را پیشکش کرد ولی او از پذیرش این نشان سرباز زد. پس از آن از پاریس برید و به مناطق روستایی فرانسه رفت.

در ۱۹۲۸ برای نخستین بار راول یک تور پیانو در آمریکا گذاشت. در نیویورک از او بسیار ستایش شد. همان سال دانشگاه آکسفورد بدو دکترای افتخاری پیشکش کرد.

راول هرگز همسری نگزید ولی رابطه‌های عشقی بسیاری داشت. همچنین او مشتری پر و پا قرص روسپیخانه‌های پاریس بود.

در روند جنگ جهانی یکم او را برای سنش و ناتوانی جسمانیش به جبهه نفرستادند و وی تنها راننده آمبولانس بود.

راول شاگردان معدودی داشت. رالف وان ویلیامز از شاگردان او بود.

در سال ۱۹۳۲ راول دچار یک تصادف رانندگی شد که به تندرستی اش آسیب بسیار آورد. در ۱۹۳۷ یک عمل جراحی عصبی روی او انجام گرفت که نه تنها به بهبودش یاری نرساند که وی را نیز از میان برد. او را در پاریس به خاک سپردند.

[ویرایش] منبع

• برگرفته از ویکی پدیای انگلیسی