میرداماد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

برای دیگر کاربردها به صفحهٔ میرداماد (ابهام‌زدایی) مراجعه کنید.

میر برهان الدین محمد باقر استرآبادی معروف به میر داماد، سید الافاضل و معلم ثالث و متخلص به اشراق فیلسوف ، متکلم و فقیه برجسته دوره صفویه و از ارکان مکتب فلسفی اصفهان است . مهمترین شاگرد او ملاصدرا است.

[ویرایش] خانواده

میرداماد فرزند میر شمس الدین محمد استرآبادی مشهور به داماد و از سادات حسینی است. به این جهت پدر او را داماد می خوانده اند که با دختر علی بن عبد العالی معروف به محقق کرکی ازدواج نموده است و میرداماد این لقب را از پدر خود به ارث برده است.

[ویرایش] تحصیلات

میرداماد تحصیلات خود در علوم عقلی و نقلی را به ترتیب در شهرهای مشهد ، قزوین، کاشان و اصفهان تکمیل نموده است.

[ویرایش] وفات

میرداماد به سال 1041 هجری قمری در نجف وفات نموده و همانجا مدفون گشته است.

[ویرایش] آثار

برای او بیش از 50 کتاب و رساله عنوان کرده اند که بخشی از آن ها اکنون موجود نیست . از آثار مهم او می توان به موارد زیر اشاره کرد :

قبسات حق الیقین فی حدوث العلم
جذوات
افق المبین فی الحکمه الالهیه
ایماضات و تشریفات فی حدوث العالم و قدمه
مشرق الانوار
تقویم الایمان فی مبحث واجب الوجود و تقدیمه و تمجیده
شرح رجال الکشی
شرح صحیفه کامله
شرح الاستبصار
شرح نجات
رساله سوال و جواب
صراط المستقیم

[ویرایش] شاگردان

به جز ملاصدرا شاگردان معروف دیگر او عبارتند از:

شمس الدین جیلانی
میر لوحی
قطب الدین الاشکوری
زلالی خونساری

[ویرایش] منابع

شرح حال میر داماد و میرفندرسکی ، اکبر هادی حسین آبادی ، انتشارات میثم تمار اصفهان، 1363
کتاب القبسات، به اهتمام دکتر مهدی محقق ، انتشارات دانشگاه تهران، مرداد 1367

برگرفته از «http://fa.wikipedia.org../../../%D9%85/%DB%8C/%D8%B1/%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%AF.html»