هواچرخ
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هواچرخ به هواگردی گفته می‌شود که بال چرخان آن بدون موتور باشد. هواچرخ در ظاهر همانند بالگرد است اما حرکت آن یا به‌وسیله یک ملخ موتوری یا یک کابل کششی صورت می‌گیرد. گذشتن هوا از پیرامون بال چرخان باعث بلند شدن هواچرخ از زمین می‌گردد.
هواچرخ نوعی هواپیما با بال متحرک است. در هواچرخ، برخلاف بالگرد، نیروی موتور فقط صرف پیشراندن می‌شود و نیروی برآر در اثر جریان هوائی که به بال یا پروانه می‌وزد و آن را به گردش درمی‌آورد ایجاد می‌شود. شکل ظاهری هواچرخ بسیار شبیه به بالگرد است ولی از نظر اصول پرواز با آن تفاوت دارد. پروانه در هواچرخ همواره می‌گردد و به‌همین دلیل حتی اگر موتور خاموش شود هواچرخ نیروی برآر دارد و دچار واماندگی نمی‌شود.
واژه هواچرخ از مصوبات فرهنگستان زبان ایران است.
[ویرایش] منبع
ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۰۶.
