پوشاک مردم لرستان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
این مقاله به تمیزکاری نیاز دارد. لطفاً آن را تا جایی که ممکن است از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید. سپس این الگو را از بالای مقاله حذف کنید. محتویات این مقاله ممکن است غیرقابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
پوشاک سنتی بانوان عشایر لرستان:
جومه: نوعی پیراهن زنان لرستان که بصورت آزاد , بلند وبدون یقه می‌‌باشد.
کلنجه: بالاپوش یراق دوزی شده‌ای است که در بسیاری موارد رویه جلوی آن را سکه دوزی وتزیین می‌کنند.
تره و گل ونی: تره پارچه ابریشمی مخصوصی است که زنان لر به سر می‌‌بندند و به لری آن را (ساوه)می‌گویند. تره را در حالت عادی می‌‌بندندو برای شرکت در مراسم وجشن و سور، نوعی از آن را به نام (گل ونی)که رنگین است روی تره می‌‌بندند.
پوشاک سنتی مردان عشایر لرستان:
شال: پارچه بلند وسفیدی است به عرض ۹۰-۶۰ سانتیمتر و به طول ۹-۶ متراز جنس چلوار، که آن را چند دور به کمر می‌‌پیچانند و علاوه بر آن در مواقع ضروری ازآن به عنوان کفن، پیچاندن جای زخم ویا طناب از آن استفاده می‌شود.
ستره:قبای مخصوصی است که اندازه آن تا زیر زانو بوده، بیشتر در مواقع رسمی از آن استفاده می‌شود و از قدیمی‌ترین نوع پوشاک ایران است.
کلاه نمدی: کلاه مدور بدون لبه‌ای است که ازنمد ساخته شده است.
کپنک یا فرجی: یک نوع قبای نمدی پشمی محکم است که معمولاً مورد استفاده چوپانان می‌‌باشد.ودر مواقع جنگ از آن به عنوان لباس رزم استفاده می‌شود, زیرا ترکیب بسیار فشرده‌ای درساخت آن به کار رفته است.
گیوه: نوعی کفش دست ساز محلی که کف آن چرم و یا پلاستیک ضخیم ومحکمی است که رویه آن به وسیله نخ تابیده بافته می‌شود .
چوغا:نوعی بالا پوش مردانه ،که بیشتر در منطقه بختیاری لرستان وچهار محال بختیاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.جنس آن از پشم گوسفندو معمولاً توسط زنان بختیاری بافته می‌شود.
(داده‌ها برگرفته از سازمان میراث فرهنگی لرستان)
