پیاده شدن در ساحل نرماندی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بعد از پایان کنفرانس تهران مقرر شد که ژنرال آیزنهاور (Eisenbower) به فرماندهی کل نیروهای متفقین که می‌‌بایستی در نرماندی پیاده شوند منصوب گردد و مارشال مونتگمری (Montgomery) انگلیسی به فرماندهی نیروهای زمینی واحدهای مهاجم به ساحل نرماندی با آیزنهاور همکاری نماید. «ژاک پیرن» در کتاب جنگ جهانی دوم می‌‌نویسد: «دولت آمریکا تا ۱۹۴۳ اقلام تجهیزات نظامی به این شرح تولید کرده بود: ۲۳۸۰ کشتی جنگی، ۱۳۰۰۰ کشتی باربری، ۸۶۰۰۰ هواپیمای جنگی و ترابری ولی در ۱۹۴۴ که مقرر شد متفقین در ساحل نرماندی فرانسه پیاده شوند، تولیدات جنگی آمریکا از این حد نیز گذشت به طوری که یکصد و شصت هزار هواپیما و یکصد و سی هزار تانک آماده برای نبرد در اختیار داشت. در صورتی که آلمان بیش از چهارهزار هواپیما در اختیار نداشت. لذا دولت روزولت دخالت در اروپا را به نفع آمریکا تشخیص داد زیرا اولاً اروپاییان را مقروض آمریکا می‌‌کرد و ثانیاً بعد از سقوط هیتلر در بازسازی اروپا شرکت می‌‌کرد و در تصمیم گیری‌های سیاسیون اروپا، دولت آمریکا می‌‌توانست دخالت مستقیم داشته باشد، لذا همه چیز آماده بود تا در ۶ ژوئن ۱۹۴۴ قوای تازه نفس آمریکایی همراه با تجهیزات بسیار زیاد به همراه نیروهای انگلیسی و کانادایی در ساحل فرانسه پیاده شوند.

آشنایی با وضعیت قوای آلمانی مستقر در نرماندی

آغاز عملیات

نتیجه شکست آلمان در جبهه نرماندی

منابع: ۱- جریان‌های بزرگ تاریخ معاصر (جنگ جهانی دوم) نوشته ژاک پیرن، ترجمه مهندس رضا مشایخی، قسمت سوم، انتشارات ابن سینا، تهران ۱۳۴۰

۲- خاطرات چرچیل، کتاب اول از جلد ششم، خاطرات جنگ جهانی دوم (پیروزی) نوشته وینستون چرچیل، ترجمه تورج فرازمند، انتشارات نیل، تهران ۱۳۴۸

۳- کلیات تاریخ نوشته ه.ج. ولز، جلد دوم، ترجمه مسعود رجب نیا، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران ۱۳۵۳ ۴- هنر و صناعت جنگ، نوشته سرهنگ پیروزان، انتشارات دانشکده افسری، تهران ۱۳۳۹

از روزنامه شرق

برگرفته از «http://fa.wikipedia.org../../../%D9%BE/%DB%8C/%D8%A7/%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D9%87_%D8%B4%D8%AF%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%B3%D8%A7%D8%AD%D9%84_%D9%86%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C.html»

پیاده شدن در ساحل نرماندی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

Views

گشتن

جستجو