کنیسه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کنيسه. یا کنشت به نیایشگاه و محل اجتماعات دینی کلیمیان گفته می شود.
ج‚ کنايس. (مهذب الاسماء). کنشت. (دهار).کليسا. کليسه. کليسيا. معبد نصاري. معرب کنشت. نمازگاه. نمازخانه. ج‚کنائس. (يادداشت به خط مرحوم دهخدا) کنيسه در عربي معبديهود و نصاري و کفار را گفته اند. و امروزه در عربي معبد يهود را«کنيس» و معبد نصاري را «کنيسة» و معبد مسلمانان را «جامع» و«مسجد» و معبد بتپرستان را «هيکل» گويند. هدايت گويد: «کنيسه»معبد يهود و نصاري است پس آنچه صاحب برهان معبد گبران گفته خطاي فاحش است. (حاشيه برهان قاطع چ معين) لا و در شهر»رها«يکي کنيسه است که اندر همه جهان کنيسهاي از آن بزرگتر و آبادانترو عجبتر نيست و اندر وي رهبانانند. (حدود العالم).
رجوع به کليسا و کليسيا شود. || زن خوبمنظر. )از منتهي الارب()آنندراج( )از اقرب الموارد(. زن خوبروي. )ناظم الاطباء(. || دو چوب کهبر پالان نصب کنند و به روي آنها پارچه کشند تا بر سوار سايه اندازد و آن را بپوشاند. شبه هودجي که بر محمل بندند. ج‚ کنائس. )ناظم الاطباء()از اقرب الموارد(.