کیانیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

کیانیان یا کَویان(kavi) دومین دودمان پادشاهی در اسطوره‌های ایرانی‌اند. لقب سران کیانی کَوی بود و از اینرو بدین نام خوانده می‌شدند. کویان در دوره پیش از تاریخ بر ایران خاوری فرمان می‌راندند. کریستن‌سن و گروهی دیگر به استناد اوستا و داستان‌های ملی و دینی ساسانیان معتقدند که تاریخ کیانیان واقعی است و بر مبنای اساطیری استوار نیست.

[ویرایش] کیانیان در شاهنامه

بر پایه شاهنامه کیانیان پس از پیشدادیان به فرمانروایی می‌رسند. نخستین پادشاه کیانی در شاهنامه فردوسی کیقباد است. پایان کار کیانیان کشته‌شدن دارا پسر داراب به دست اسکندر است.

پادشاهان این سلسله در شاهنامه از قرار زیرند:

1. کیقباد
2. کاووس‌ پسر کیقباد
3. کیخسرو پسر سیاوش
4. لهراسپ
5. گشتاسپ پسر لهراسب
6. بهمن پسر اسفندیار
7. همای دختر بهمن،
8. داراب پسر بهمن
9. دارا پسر داراب