Luigi Boccherini
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Luigi Boccherini (Lucca 9 de febreiro de 1743 - Madrid 28 de maio de 1805) foi un compositor e violoncelista italiano. Naceu en Lucca, no seo dunha familia de artistas. O seu pai foi violoncelista e a súa irmá bailarina de ballet. O seu irmán foi escritor e poeta de certo prestixio, que chegou a escribir libretos para Antonio Salieri e Joseph Haydn. Boccherini seguiu os pasos do seu pai e interesouse polo violoncelo, dando o seu primeiro recital á temperá idade de trece anos. En 1757, logo de terminar os seus estudos en San Pedro en Roma, acompañou ao seu pai para obter unha praza na corte imperial de Viena, e non volveu a Lucca ata 1764.
Boccherini viviu posteriormente case un ano en París, e trasladouse seguidamente a Madrid, onde gozou do mecenado de Don Luís, irmán do rei. Cara a 1770 empezou a compoñer o primeiro dos seus quintetos para corda, unha forma coa que foi amplamente relacionado. Trala morte de Don Luís en 1785, foi nomeado compositor da corte de Federico Guillermo II de Prusia. O monarca, que tocaba ben o violoncelo, tivo en moi alta estima a Boccherini. Recibiu numerosos encargos e os anos en Prusia foron uns dos máis frutíferos na súa vida. Co permiso de Guillermo, Boccherini desprazábase de cando en cando a Madrid, onde mantiña o cargo de compositor do marqués de Benavente.
Estes dous mecenados foron decaendo nos últimos anos da súa vida, de forma que a situación de Boccherini foi empeorando paulatinamente, ata que morreu aos 62 anos de idade sendo pobre.
