Luis Moure Mariño
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Luis Moure Mariño (O Saviñao, 1915) é un escritor galego.
Estudou dereito en Madrid, foi profesor axudante de dereito político en Madrid e notario en Galicia. De ideoloxía conservadora, colaborou en numerosos xornais galegos como El Pueblo Gallego, Faro de Vigo e La Voz de Galicia. Como escritor publicou a maior parte da súa obra en castelán, en 1970 publicou o seu primeiro libro en galego, Sempre matinando ao que seguiron en 1980 Arredor da lareira e en 1990 Un feixe de contos. En castelán publicou ensaios como Perfil humano de Franco (1938), Galicia en la guerra (1939), La desigualdad humana (1983), La generación del 36: Memorias de Salamanca y Burgos (1989), novelas como Fantasías reales : memorias de un protocolo (1961) e relatos como La corona de fuego y otras historias (1991)
