Toga

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Na antiga Roma, a toga era o vestido público dos cidadáns. O seu uso era requerido en todos os actos da vida oficial, tanto civil como militar ou relixiosa e estáballes prohibido levala aos estranxeiros, os escravos ou os proscritos.

Unha toga era un pano branco, habitualmente de lá, semicircular e de aproximadamente tres por catro metros. Unha parte estaba plisada ou pranchada en pregues paralelos cuxa disposición variou. Dobrábase en sentido lonxitudinal, de modo que unha das dúas metades era máis grande. Botábase un extremo por riba do ombro esquerdo de xeito que chegase até ao chan por diante e que por detrás fose case o dobre de longa que quen a levaba. Este extremo libre pasábase por baixo do brazo direito e logo volvía de novo sobre o hombro esquerdo. Desta maneira o costado direito quedaba completamente cuberto entre a axila e a canilla. O peito cubríase en diagonal e esa parte, o sinos, formaba un pregue no que se podían levar obxectos pequenos.

O seu primeiro uso foi militar, pois antes de que se crease un uniforme propio levábase ao modo da cidade de Gabies (cinctus gabinus): o extremo que cubría o ombro esquerdo anudábase á cintura, servindo de cíngulo e impedindo que a toga se desprendese do corpo.

Coa incorporación dunha vestidura militar específica, a toga pasou a ser un símbolo de paz e hierarquía civil. As mulleres deixáronna de usar, ainda que as prostitutas non, xa que a estas estáballes prohibido levar a stola.

A toga uirilis, ou toga pura, era a dos homes e era branca. Os pobres levávanna negra e tamén se usaba esta cor como sinal de luto; neste caso recebía o nome de toga pulla.

A toga praetexta, que tiña unha franxa púrpura na parte baixa, vestíanna os adolescentes, os maxistrados e os funcionarios superiores.

A toga picta, con estrelas douradas, usábanna os xenerais vitoriosos, os cónsules con imperio e determinados maxistrados que presidían celebracións públicas.

A toga candida, branqueada con xeso ou almidón, levábanna os aspirantes a maxistraturas (e daí que se lles chamase candidati).

A toga palmata era sinal do triunfo.