Vexiloloxía

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Traballo en progreso: Este artigo é, polo de agora, só un esbozo. Traballa nel e contribúe a que a Galipedia mellore e medre.

A vexiloloxía é o estudo das bandeiras, a súa forma, cor, creación, significado e simboloxía (integrándose así na semiótica), tipos de enseñas que amosa (escudos, iconas, mesturas) e uso (nacional, rexional, local, supranacional, civil, militar, institucional, etc.).

[editar] Clasificación inicial

As bandeiras poden ter franxas verticais (no caso de que o ancho da intermedia sexa o dobre das outras exteriores chámase pau canadiano en referencia a que é a máis coñecida con esta característica) ou horizontais (iguais, por exemplo, na bandeira da II República Española e con anchos nas proporcións correspondentes ó pau canadiano no caso da actual bandeira constitucional de 1978 aprobada en 1981), unha cruz (en forma de +, chamada escandinava se está descentrada cara á esquerda) ou un aspa (en forma de X, tamén denominado co galicismo saltire), e unha diagonal de esquerda a dereita ascendente (chamada banda) ou descendente (nomeada faixa). Tamén pode ter ornados (ou ornatos, "adornos", de moi diversos motivos, coma encaixe, flores, cadeas, coroas, etc.) no borde. Un lugar especial é o curruncho superior esquerdo, chamado cantón. A disposición de certos elementos repetidos adoita ter certa simetría na súa ubicación e/ou disposición (radial, horizontal ou vertical), dando lugar a distribucións en cadrado, en rombo, en sotuer, en armiño, en casas, en punta, en pau, en arlequín, enfrontados, nos extremos, etc. No caso de animais, dúas posturas habituais son rampantes (a dúas patas en ataque) ou pasante (camiñando).

[editar] Nomes das cores

As cores en heráldica (sobre todo, pero tamén aplicables en vexiloloxía) teñen uns nomes propios (a maioría deles adaptacións do francés medieval ou mesmo galicismos) que se poderían corresponder cos seguintes nomes máis habituais:

prata, prateado, arxénteo ou arxentino: branco;
ouro ou dourado: marelo;
sinople: verde;
azur: azul;
gules: vermello (tamén gualda no caso da bandeira española ou grana na do Fútbol Club Barcelona);
sable: negro;

Ós dous primeiros chámaselles "metais" (polo material co que se confeccionaban) e ó resto "esmaltes". Existen leis da heráldica que prescriben a ubicación de esmaltes e metais e as cores posibles nun símbolo destas características. Cando algún elemento natural (animal, vexetal, pedra, mineral, xema, flor ou construción) aparece representado coa súa cor real, dise que está "na súa cor". O fondo liso chámase campo.